Մշակույթային ավանդույթների գերակայությամբ, հղիությամբ կամ այլ հատուկ հանգամանքներով պայմանավորված վաղաժամ՝ մանկական ամուսնության պարագայում եթե անտեսվում են բազմաթիվ պաշտոնական իրավական նորմեր, ապա անտեսել շատ բժշկական հանգամանքներ անհնար է:
16-25 տարեկանը համարվում է օրգանիզմի զարգացման անցումային շրջան, որն ավարտվում է վերջնականապես հասուն օրգան համակարգերով օրգանիզմի ձևավորմամբ: Անցումային շրջանում կատարվում է անձի հոգեսեռական (փսիխոսեքսուալ) զարգացում։ Այն զուգահեռ է ընթանում և միահյուսվում մարմնասեռական (սոմատոսեքսուալ) զարգացմանը։ Հոգեսեռական զարգացման ավարտին ձևավորվում են հասուն սեքսուալությամբ կին, որը նշանակում է, որ անձը ունի կայուն սեռային ինքնագիտակցություն, կրում է սեռադերային վարքի որոշակի ստերեոտիպեր, ունի կայուն, անփոփոխ հոգեսեռական կողմնորոշում։ Վաղաժամ՝ մանկական ամուսնությունը խաթարում է վերոնշյալ թվարկածները:
15-18 տարեկան հղիների մահվան հավանականությունը կրկնակի բարձր է 20 տարեկանից բարձր կանանց համեմատ: Ազգաբնակչության շրջանում թյուր կարծիք կա, թե պետք է երիտասարդ տարիքում կարճ ընդմիջումներով երեխաներ ունենալ այն պատճառով, որ այս շրջանում կնոջ օրգանիզմն ամուր է և առողջ: Իրականում ցանկացած տարիքում կարճ ընդմիջումներով հղիությունները կնոջ առողջության համար անբարենպաստ են: Առաջին հղիության առողջ և անվտանգ ընթացքի համար պարտադիր է, որ կինը լինի առնվազն 18 տարեկան, իսկ երեխաների ծնունդների միջև օպտիմալ ընդմիջումը պետք է լինի 3-5 տարի: Օպտիմալ ընդմիջման պահպանումը մորը հնարավորություն է տալիս բավարար ժամանակ կրծքով կերակրել նախորդ երեխային, որն օգտակար է ոչ միայն երեխայի համար, այլև՝ նվազեցնում է մոր կրծքագեղձի, ձվարանի քաղցկեղի հավանականությունը, ավելի շատ ժամանակ է ընձեռում թե՛ ֆիզիկապես, թե՛ հոգեբանորեն և թե՛ նյութապես նախապատրաստվելու ապագա երեխայի ծնունդին:
Ապացուցված է որ վաղաժամ ամուսնությունները մեծացնում են հղիության ընդհատումներն ու դրանցով պայմանավորված մայրական հիվանդացությունն ու մահացությունը՝ արյունահոսություն, վարակներ, էկլամպսիա, բարդացած ծննդաբերություն և այլն: Վաղաժամ ամուսնությունները մեծացնում են մանկական հիվանդացությունը և մահացածությունը՝ բնածին արատներ, ատելեկտազ, ասֆիքսիա, հեմոլիտիկ և ինֆեկցիոն հիվանդություններ…
Անհրաժեշտ է, որ այս տեղեկատվությունը հասանելի լինի բոլորին, ովքեր ստիպված են ապրել վաղ ամուսնության վտանգի տակ, որպեսզի մարդիկ կարողանան հասկանալ ռիսկերը և հրաժարվել ավանդույթների պատճառով հասարակության մեջ հաստատված վնասակար գործելաոճից։——–
ადრეული ქორწინების სამედიცინო შედეგები ნაადრევი ქორწინების შემთხვევაში, კულტურული ტრადიციების დომინირების გამო, იგნორირებულია მრავალი ოფიციალური სამართლებრივი ნორმა, მაგრამ ბევრი სამედიცინო გარემოების იგნორირება შეუძლებელია. 16-25 წლის ასაკი ითვლება ორგანიზმის განვითარების გარდამავალ პერიოდად, რომელიც მთავრდება საბოლოოდ ორგანიზმის მომწიფებული სისტემების ჩამოყალიბებით. გარდამავალ პერიოდში ხდება, ასევე, პიროვნების ფსიქოსექსუალური განვითარება. ის სომატოსექსუალური განვითარების პარალელურად მიმდინარეობს და ერწყმის მას. ფსიქოსექსუალური განვითარების შემედაგ, ყალიბდება სექსუალობის მქონე ქალი, რაც ნიშნავს, რომ ადამიანს აქვს სტაბილური სექსუალური თვითშეგნება, ატარებს სექსუალური ქცევის გარკვეულ მოდელებს, აქვს სტაბილური ფსიქოსექსუალური მდგომარეობა. ადრეულ ასაკში ბავშვთა ქორწინება ძირს უთხრის ზემოთ აღნიშნულს. ორსული ქალები 15-18 წლის ასაკში ორჯერ უფრო ხშირად იღუპებიან, 20 წელზე უფროსი ასაკის ქალებთან შედარებით. მოსახლეობაში არის მცდარი მოსაზრება, რომ აუცილებელია მცირე ასაკში შვილების გაჩენა, მოკლე ინტერვალებით, რადგან ამ პერიოდში ქალის სხეული ძლიერი და ჯანმრთელია. ფაქტობრივად, ნებისმიერ ასაკში მოკლე ინტერვალებით ორსულობა არასახარბიელოა ქალის ჯანმრთელობისთვის. ჯანსაღი და უსაფრთხო პირველი ორსულობისთვის, ქალი უნდა იყოს მინიმუმ 18 წლის, ხოლო ბავშვების დაბადებას შორის ოპტიმალური ინტერვალი უნდა იყოს 3-5 წელი. ოპტიმალური ინტერვალის დაცვა დედას აძლევს შესაძლებლობას, საკმარისად კვებოს წინა შვილი ძუძუთი, რაც სასარგებლოა არა მხოლოდ ბავშვისთვის, არამედ ამცირებს დედის სარძევე ჯირკვლისა და საკვერცხის კიბოს რისკსაც, მეტ დროს აძლევს მშობელს მომავალი ორსულობისთვის ფიზიკურად, ფსიქოლოგიურად მოსამზადებლად, ხოლო მატერიალური თვალსაზრისით, მომავალი ბავშვის დაბადებას მეტად სასურველს ხდის. დადასტურებულია, რომ ადრეული ქორწინება ზრდის აბორტების რაოდენობას და მასთან დაკავშირებულ დედათა ავადობასა და სიკვდილიანობას: სისხლდენა, ინფექციები, ეკლამფსია, გართულებული მშობიარობა და ა. შ. ადრეული ქორწინება, ასევე, ზრდის ბავშვთა ავადობას და სიკვდილიანობას: მსგავსი შემთხვევებისას, ხშირია თანდაყოლილი დეფექტები, ატელექტაზი, ასფიქსია, ჰემოლიზური და ინფექციური დაავადებები. აუცილებელია, ამ ინფორმაციაზე ხელი მიუწვდებოდეს ყველას, ვისაც ადრეული ქორწინების საფრთხის ქვეშ ცხოვრება უწევს, რათა ადამიანებმა კარგად გაითავისონ რისკები და უარი თქვან იმ მავნე პრაქტიკებზე, რაც საზოგადოებაში ტრადიციების გამოა დამკვიდრებული.