Müəllif: Aynurə Əliyeva
Sosial şəbəkədə bir atanın paylaşımına rast gəldim.
Hamı onu paylaşırdı. Ata uşağının iki gün onunla tək qalmasından və bu müddət ərzində hansı çətinliklərlə qarşılaşmasından yazır. O, qeyd edir ki, uşaq onunla oynamasını,onu yedizdirməsini,qucağına almasını, gecə su verməsini istəyirmiş. Ata həmin vaxt anaların nə qədər çətinlik çəkməsini başa düşdüyünü bildirərək anaları qəhrəman adlandırır.
Analar həqiqətən həyatlarını övladlarına həsr edirlər. Böyüyəndə elə bilirik ki, belə asan özbaşımıza böyümüşük. Özümüz valideyn olanda isə validyenlərimizi başa düşürük. Ona görə deyirlər ana olmasan anaları başa düşə bilməzsən. Övlad böyütmək necə də çətindir. Övlad müəyyən yaş həddinə çatana qədər ana gecələri yatmır. Sonra isə onunla oynamalısan. Ana körpəlikdən övladəna hər şeyi izah etməyə başlayır. Yaxşının və pisin fərqini başa salır. Gecə və gündüz onun təhlükəsizliyinə görə narahat olur. Haradansa düşüb yıxılmasın, görəsən yemək yedimi, oynayan zaman islandımı və.s Öz karyerasını övladına görə qurban verən çox sayda analar var. Övlad ana üçün hər şeydən yüksəkdə durur. Əksər hallarda analar işləri və övladları arasında seçim etmək qarşısında qalırlar. Ana uşağın təhsilində, tərbiyəsində, onun seçimlərində və uğurunda böyük rol oynayır. Məhz analar qadın və kişi yetişdirir. Məhz analar çətinliklərə, əzablara dözüb səbr edirlər. Analar göz yaşlarını gizləyir və təbəssüm və sevinclərini göstərməyə çalışırlar. Övladının xoşbəxtliyi üçün analar hər şey edir…
დედა…
ავტორი: აინურა ალიევა
სოციალურ ქსელში შემხვდა ერთ-ერთი მამის პოსტი, რომელსაც უამრავი ადამიანი აზიარებდა.
მამა წერდა წერდა იმაზე, თუ ორი დღე როგორ იყო ბავშვთან ერთად მარტო და რამდენი სირთულე შეხვდა. ის აღნიშნავდა, თუ როგორ სთხოვდა ბავშვი, მამა, მეთამაშე, ხელში ამიყვანე, მაჭამე, ღამით კიდევ აღვიძებდა, წყალი მინდა, საწოვარა მინდაო და მამამ მაშინ მივხდი, დედები რამდენ რამეს აკეთებენო და გმირებს უწოდებს დედებს.
დედები ნამდვილად სწირავენ თავიანთ სიცოცხლეს შვილებს. როცა ვიზრდებით, გვგონია, ჩვენით გავიზარდეთ ასე ადვილად. როცა თვითონ ვხვდებით მშობელი, მხოლოდ მაშინ გვესმის მშობლების. ამიტომ ამბობენ თურმე, სანამ დედა არ გახდები, დედას ვერ გაუგებო. რამდენად რთულია შვილის აღზრდა… ჯერ სანამ ბავშვი გარკვეულ ასაკს მიაღწევს, დედა ღამეებს ათევს. შემდეგ კი მას უნდა ეთამაშო. დედა პატარობიდან იწყებს შვილისთვის ყველაფრის ახსნას. დედა უხსნის ბავშვს კარგის და ცუდის განსხვავებას. დღე და ღამე სულ ნერვილობს მის უსაფრთხოებაზე – სადმე არ წაიქცეს, არ დავარდეს, საჭმელი თუ შეჭამა, ხომ არ დასველდა და სხვა უამრავი საკითხი. უამრავი დედაა, რომელიც თავისი კარიერა დაუთმო შვილებს. დედასთვის შვილი ყველაზე მაღლა დგას. დედებს ხშირად უწევთ სამსახურს და შვილს შორის არჩევანის გაკეთება. დედა დიდ როლს თამაშობს ბავშვის განათლებაში, აღზრდაში, მის არჩევნებში და წარმატებაში. ზუსტად დედები ზრდიან ქალსაც და კაცსაც. ზუსტად დედები ითმენენ სირთულეს, ტანჯვას. დედები მალავენ ცრემლებს და ცდილობენ, მუდამ ღიმილი და სიხარული გვიჩვენონ.
