Hə,yenə zorakılıq haqqında qarşınıza çıxan bir məqalə,özü də 25 noyabr “Qadınlara Qarşı Zorakılıqla Mübarizə” günündə.
Bu tarix əslində heç də təsadüfi seçilməyib.1960-cı ilin 25 noyabrında Rafael Truxliyon tərəfindən vəhşicəsinə öldürülən,Dominikan qadınların xatirəsinə qeyd edilən bir gündür.1999-cu ildə BMT tərəfindən təstiqlənən bu gün,bizləri qadınlara qarşı olan zorakılıqla mübarizə aparmağa çağırır. Ancaq təəssüf ki, o gündən bu günə çox da dəyişən bir şey yoxdur.Əgər hələ yaxınlarımız bu haqda danışırsa, sosial şəbəkələrdə bu tip məqalələr,xəbərlər qarşımıza çıxırsa,internetdə zorakılıq haqqında araşdırma etdiyimiz vaxt,statistikalar hələ də 70-80%-dən aşağını göstərmirsə,deməli bu problem hələ də aktuallığını itirməmişdir.
Həllinə gəldikdə isə, bu problemi yaradan biz olduğumuz halda,həll edən də elə biz ola bilmərikmi?
Mən başqasını hüququna hörmət etsəm,sən başqa zəif olan bir fərdə hüququnu qorumaqda yardım etsən,hüququ tapdalanan bir insanın səsi olmağı başara bilsək,bunları sadəcə sözdə yox özdə edə bilsək,bu problem həllsiz qala bilməz heç vaxt.
Gəlin susmayaq, əgər valdeynsək uşağımızı mərhəmətli yetişdirək, gəncsək yoldaşlarımızı xəbərdar edək, qadınsaq kişilərin hüququna, kişiysək qadınların hüququna hörmət edək. Qısacası, yaşadığımız bu dövrü nəzərə alaq. Bizdən əvəllki dövrlərdə insanlar bu kimi səhvlər etsə,birmənalı qarşılana bilərdi bəlkə də. Çünki, insanın cahiliyyə dövrü idi. Amma bu dövrdə, bunları hamı bilirsə və hələ də zorakılığa yol verilirsə,bu sadəcə bunu edən fərdin yox, cəmiyyətin ayıbıdır.
Unutmayın heç bir qadın,heç bir canlı zorakılığa layiq heç bir iş görmüş ola bilməz.Çıxış yolu heç vaxt zorakılıq ola bilməz!
Müəllif: Hürnisə Əhmədova
————————————————
25 ნოემბერი
აი, ისევ შეგხვდათ რაიმე სტატია ქალთა მიმართ ძალადობაზე და თან 25 ნოემბერზე, – ქალთა მიმართ ძალადობის აღკვეთის საერთაშორისო დღეზე.
დღევანდელი დღე შემთხვევითი არ არის, 1960 წელს 25 ნოემბერს რაფაელ ტრუხლიონის მიერ სასტიკად დახოცილი დომინიკელი ქალების სამახსოვროდ არის შერჩეული. 1999 წელს კი, გაეროს გენერალურმა ასამბლეამ ეს დღე გამოაცხადა ქალთა მიმართ ძალადობის აღკვეთის საერთაშორისო დღედ. ეს დღე ჩვენ მოგვიწოდებს იმისკენ, რომ ქალთა მიმართ ძალადობის წინააღმდეგ ვიბრძოლოთ.
მაგრამ, იმ დღიდან დღევანდელ დღემდე ბევრი არაფერი არაა შეცვლილი, თუ მაინცდამაინც ამ საკითხზე ვისაუბრებთ. სოციალურ ქსელებში ამაზე სტატიებს ვკითხულობთ, მაგრამ საკითხზე კვლევის გაკეთებისას, ქალზე ძალადობის სტატისტიკა ისევ 70-80%-ს გვიჩვენებს. ე. ი., პრობლემა ისევ პრობლემად რჩება.
და რაც შეეხება მოგვარებას: თუ პრობლემას ვქმნით ჩვენ, ე. ი. მოგვარებაც შეგვიძლია, ხომ?
მე თუ სხვის უფლებას პატივს ვცემ, შენ თუ დაიცავ ფიზიკურად სუსტის უფლებას და მას დაეხმარები, თუ შევძლებთ უფლებადარღვეული ადამიანების ხმის გასაჯაროებაში დახმარებას და თუ ამ ყველაფერს სიტყვით კი არა, ნამდვილად ვიზამთ, მაშინ ეს პრობლემა გამორიცხულია, არ მოგვარდეს.
მოდით, არ დავდუმდეთ, თუ მშობლები ვართ, შვილებს სოლიდარობა ვასწავლოთ. ახალგაზრდები თუ ვართ, მეგობარს ვაცნობოთ, ქალები თუ ვართ, კაცს პატივი ვცეთ, კაცები თუ ვართ, ქალის უფლებები დავიცვათ. მოკლედ, გავითვალისწინოთ დღევანდელი ცხოვრების წესი. თუ ადრე ხალხი ამას ყურადღებას არ აქცევდა, ეს გაუნათლებლობის ბრალი იყო. დღეს, 21-ე საუკუნეში, ამას ვერ დავუშვებთ. ეს თუ ხდება, ერთი ადამიანის კი არა, საზოგადოების სირცხვილია.
არ დაგავიწყდეთ, რომ არც ერთი ქალი, არც ერთი ცოცხალი არსება ძალადობის ღირსი არ არის. გამოსავალი ძალადობა არასდროს არაა!
ავტორი: ურნისა ახმედოვა
