14 aprel Gürcüstanda dövlət dili günüdür. Bu tarix 1978 il hadisələri ilə bağlıdır və dövlət dili günü olaraq 1990-cı ildən etibarən qeyd olunur. Gürcü dili qədim tarixi olan bir dildir. İllər ərzində bir çox dəyişikliklərə baxmayaraq gürcü xalqı və Gürcüstanda yaşayan xalqlar onu qoruyaraq dövlət dili etmiş və bu səviyyəyə çardırmışlar. Tarixdən bizə məlumdur ki, Gürcüstan dövlətinin inkişafı və tərəqqisi yolunda gürcü xalqı ilə birlikdə digər xalqın nümayəndələri də ön xəttdə iştirak etmişlər. Təbii ki, bu bizlər üçün böyük örnəkdir.
Dövlət dilini mənimsəmək hər bir vətəndaşın borcudur. Ölkənin tamhüquqlu vətəndaşı olmaq üçün dövlət dilini bilmək lazımdır.
Mənim üçün gürcü dilini bilmək aktiv və bərabərhüquqlu vətəndaş olmaq deməkdir. Kiçik yaşlarımdan yaxşı dərk etmişdim ki, əgər dövlət dilini öyrənməsəm tamhüquqlu vətəndaş olaraq formalaşa bilməyəcəm. Uğur əldə etməyim üçün əvvəla gürcü dilini öyrənməliyəm.
Belə ki, gürcü dilini bilən şəxs öz fikrini açıq şəkildə ifadə edir və özünü bərabərhüquqlu vətəndaş hesab edir. Dil bilməyən vətəndaşlar isə əksər hallarda öz hüquqlarını qoruya bilmirlər. Bütün bunlar öz növbəsində böyük problemlərə səbəb olur.
Zənnimcə, Gürcüstanda yaşayan bütün vətəndaşlar üçün gürcü dili ikinci ana dili hesab olunur. Buna görədə ana dilini öyrəndiyimiz kimi gürcü dilinidə öyrənməliyik. Bir neçə illər bundan qabaq ali təhsil almaq istəyən soydaşlarımız dövlət dilini bilmədiklərinə və onlar üçün əlverişli şərait olmadığına görə ölkəni tərk edir və təhsil aldıqdan sonra geri qayıtmırdılar. Bu ölkə üçün gənc nəsli itirmək demək idi. Sevindirici haldır ki, bu gün artıq belə deyil. Xüsusi proqramlar vasitəsilə hər kəs dövlət universitetlərində ali təhsil ala bilir və özünü inkişaf etdirir.
Gürcüstanda doğulub, yaşayan hər bir vətəndaş kimliyindən, dinindən və dilindən asılı olmayaraq bu dövlətə məxsusdur. Bu tarix boyu bele olub və olacaq! Hər birimiz həmrəy olub ölkəmizin daha yaxşı gələcəyi uğrunda mübarizə aparmalıyıq!
Müəllif: Lalə Sofiyeva
—————-
დედაენის დღე
14 აპრილი საქართველოში სახელმწიფო ენის დღეა. ეს დღე 1978 წლის მოვლენების აღსანიშნავად 1990 წლიდან დაწესდა. ქართული ენა არის ერთ-ერთი უძველესი ისტორიის მქონე ენა, რომელსაც წლების განმავლობაში საფრთხე ემუქრებოდა. მაშინ, როდესაც საფრთხის წინაშე იყო ქართული ენა, გმირმა ხალხმა იგი ღირსეულად დაიცვა. ადამიანებმა ერთობლივად შეკრებით და თავიანთი პროტესტის გამოხატვით დაუბრუნეს ქართულ ენას სახელმწიფო ენის სტატუსი. დარწმუნებული ვარ, მაშინ, როდესაც ქართველი ხალხი საკუთარი ენის დასაცავად იბრძოდა, მასთან ერთად იბრძოდნენ ეთნიკური უმცირესობის წარმომადგენლებიც. ჩვენ ისტორიიდან კარგად ვიცით, რომ საქართველოში უმრავლესობასთან ერთად უმცირესობის წარმომადგენლებიც ყოველთვის აქტიურად იყვნენ ჩართულნი ქვეყნის მშენებლობის პროცესში. სწორედ ამიტომ, ჩვენ, ახალგაზრდებმა, უნდა განვაგრძოთ მათი გზა.
ვფიქრობ, რომ სახელმწიფო ენის ცოდნა თითოეული მოქალაქის ვალდებულებაა. იმისათვის, რომ ქვეყნის თანასწორი და სრულუფლებიანი მოქალაქე იყო, უაღრესად მნიშვნელოვანია, იცოდე სახელმწიფო ენა.
პირადად ჩემთვის ქართული ენა არის წარმატების იარაღი. ჯერ კიდევ პატარაობიდანვე კარგად ვიცოდი, რომ თუ არ დავეუფლებოდი სახელმწიფო ენას, წარუმატებელი და დაჩაგრული ვიქნებოდი საზოგადოებაში, რადგან მსგავსი მაგალითები თალწინ ბევრი მქონდა. ადამიანები, რომლებიც არ ფლობდნენ ქართულ ენას, ყოველდღიურად ბევრ პრობლემას აწყდებოდნენ. ამიტომაც, წლების წინ მიზნად დავისახე, რომ მეწავლა ქართული ენა და გავმხარიყავი სრულყოფილი მოქალაქე.
მიმაჩნია, რომ ქართული ენა ეთნიკური უმცირესობის თითოეული წარმომადგენლისთვის არის მეორე მშობლიური ენა. ჩვენ როგორც მშობლიურ ენას ვსწავლობთ, ისე უნდა ვსწავლობდეთ ქართულ ენას. სამწუხაროა, როდესაც საბჭოთა კავშირის პერიოდი იყო, ენის ბარიერის გამო ახალგაზრდები სამშობლოს ტოვებდნენ და უმაღლესი განათლების მისაღებად, საზღვარგარეთ მიდიოდნენ. იშვიათ შემთხვევაში, სამშობლოდან წასული ახალგაზრდები ბრუნდებოდნენ საქართველოში. მათი უმრავლესობა ცხოვრებას სწორედ იქაურობას უკავშირებდნენ, სადაც განათლებას იღებდნენ. თუმცა, დღეს სიტუაცია შეცვლილია, გვაქვს შესაძლებლობა, ჩვენს ქვეყანაშივე მივიღოთ უმაღლესი განათლება და ჩვენი მომავალი დავუკავშიროთ საქართველოს.
საქართველოში დაბადებული თითოეული ადამიანი არის ამ ქვეყნის თანასწორუფლებიანი მოქალაქე. განურჩევლად ჩვენი წარმომავლობისა, რელიგიისა თუ რასისა, აქ დაბადებულები და გაზრდილები ვეკუთვნით საქართველოს. ეს ყოველთვის ასე იყო და მუდამ ასე იქნება. ამიტომაც, ყველა ჩვენგანმა ერთობლივად უნდა ვიბრძოლოთ ჩვენი ქვეყნის – საქართველოს უკეთესი მომავლისთვის!
ავტორი: ლალე სოფიევა