Müəllif: Kübra Qaracayeva
Sosial və əmlak vəziyyətindən, cinsindən, təhsilindən, dilindən və dinindən asılı olmayaraq 18 yaşı tamam olan və yaşı 18-dən çox olan bütün Gürcüstan vətəndaşlarının seçkilərdə iştirak etmək hüququ vardır.
Ancaq insanların demək olar ki, bir qismi seçkilərdə iştirak etməkdədir.Kişilər və qadınlar hər iki tərəfdə öz istəkləri ilə seçkidə iştirak etmək huququndan imtina edirlər.Ancaq iştirak etmək istəməyənlərin demək olar ki, böyük bir hissəsi qadınlardır.
Bəs buna səbəb nədir?
Gürcüstanda qadınlar səs vermək hüququnu 1918-ci ildə əldə etdilər. Ancaq günümüzdə qadınlar öz istəkləri ilə seçkilərdə iştirak etmirlər. Bu məsələ haqqında insanlarla söhbət edərkən cavablar eyni və bir o qədərdə maraqlı olurdu. Bir neçə qadından bu haqqda fikirlərini soruşdum aldığım cavablar isə bu idi:
“Seçkiyə gedib vaxt itirməkdənsə evdəki işlərlə məşğul olaram” .-kimi sözlər söylədilər.
“Bir mənim səsimlə nə dəyişəcək?!”.
Onlar, düşünürlər ki, seçki ədalətli şəkildə keçirilmir və onların iştirak etməsi nəyisə dəyişən deyil. Seçkilərdə iştirak etməyən və iştirak etmək istəməyən qadınların demək olar ki, cavabları eyni idi… Unutmayaq ki, seçkidə iştirak etmiriksə, evdə oturub nəyəsə etiraz etməyimizin bir mənası yoxdur.
Bəzən bir səs gələcəyi dəyişdirə biləcək gücə sahibdir.
——————————————————————
სახლში ჯდომით პროტესტით გამოხატვას აზრი არ აქვს
ავტორი: კიუბრა გარაჯაევა
ხმის მიცემის უფლება აქვს 18 წელს გადაცილებულ საქართველოს ყველა მოქალაქეს, სოციალური და ქონებრივი მდგომარეობის, სქესის, განათლების, ენისა და რელიგიის განურჩევლად.
ამასთან, საზოგადოების კონკრეტული ნაწილი არ მონაწილეობს არჩევნებში. ორივე მხრიდან ქალი და მამაკაცი ნებაყოფლობით უარს ამბობს არჩევნებში მონაწილეობის უფლებაზე, თუმცა მათი უმრავლესობა, ვისაც არ სურს მონაწილეობა, ქალია.
და რა არის ამის მიზეზი?
საქართველოში ქალებმა ხმის მიცემის უფლება 1918 წელს მოიპოვეს. დღეს ქალები ნებაყოფლობით არ მონაწილეობენ არჩევნებში. ამ საკითხზე ხალხთან საუბრისას, პასუხები იგივე და ერთნაირად საინტერესო იყო. რამდენიმე ქალს ვკითხე მოსაზრებების შესახებ და მივიღე პასუხები:
”იმის ნაცვლად, რომ არჩევნებზე მივიდე და დრო დავკარგო, სახლის საქმეებს მივხედავ”, – თქვეს მათ.
“რა შეიცვლება ჩემი ხმით?!”.
ისინი ფიქრობენ, რომ არჩევნები არ არის სამართლიანი და მათი მონაწილეობა არაფერს ცვლის. ქალების პასუხები, რომლებიც არ მიდიან და არ სურდათ არჩევნებში მონაწილეობა, თითქმის იგივე იყო… თუმცა, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ თუ არჩევნებში არ მივიღებთ მონაწილეობას, აზრი არ აქვს სახლში ჯდომას და პროტესტის გამოხატვას.
ზოგჯერ ერთ ხმასაც ძალა აქვს, შეცვალოს მომავალი.
