Həm oğlanlar, həm də qızlar erkən yaşda nikaha daxil olurlar.Erkən yaşda nikah qurmağın müxtəlif səbəbləri var.Bu səbəblərindən biri isə ailədə sevgisizlikdir.Ailə uşağın özünü güvəndə hiss etdiyi yer olmalıdır.
Hər bir valideyn, öz övladının ehtiyaclarını bacardığı qədər ödəməyə çalışımalı və qayğısına qalmalıdır.Lakin çox vaxt valdeyin övladının mənəvi ehtiyaclarını göz ardı edir.Mənəvi ehtiyacın əsas mənbəyi inamdır.Ona güvənmək, sevgi göstərmək, vaxt ayırmaq və xoş sözlər söyləməkdir.
Uşağımı çox sevirəm özüm yemirəm ona yedirirəm, geyinmirəm ona geyindirirəm deyən valdeyin sadəcə uşağının maddi baxımdan ehtiyaclarını ödəmiş olur. Uşaq isə daima mənəvi baxımdan ac olur.Və sevgini qarşı cinsdə axtarmağa başlayır. Uğursuz bir ailədə dünyaya göz açan, sevgisiz böyüyən, valdeyinləri tərəfindən dəyər görməyən, hiss və düşüncələri ciddiyə alınmayan uşaqlar gənc yaşa çatdıqda rastına çıxan, ilk şəxsdə sevgini axtarır. Ailəsindən görmədiyi dəyəri, sevgini onda tapacağına düşünür. Əks cinsdən biraz dəyər gördükdə isə ona bağlanır və onla ailə həyatı qurur.
Evlilik deyəndə insanların ən çoxda yeniyetmə gənclərin ağlına ilk gələn şey xoşbəxt olmaqdır. Amma bəzən gözləntilərimiz bizi yanıldır.Bunun səbəbi isə bəzən evləndikdən sonra ortaya çıxan pis xasiyyətlər və vərdişlər ola bilir. Bəzən elə hallarda olur ki, insanlar evləndikdən bir neçə müddət sonra evlilikdən soyuyurlar. Onlar üçün bir müddət sonra ailə, sevgi artıq vacib olmur. Əgər ailədə hər hansı bir travma, valideynlə uşaq arasında problem varsa, bu məsələ özgüvənsizlik, qısqanclıq, inamsızlıq yaradır. Sevgi görməmiş uşaqlarda daima atılmaq, tərk edilmək qorxusu olur. Ailəsindən görmədiklərini sevgini əks cins tərəfindən görmək istəyirlər. Həmişə diqqət, qayğı görən uşaqlar daha özgüvənli, daha rahat olurlar.
Unutmamalıyıq ki, uşaqların gələcəkdə yalnış qərarlar qəbul etməsi, sevgini kənarda axtarmaması üçün valdeyin uşaqla dost olmalı, onlara bir şəxsiyyət kimi yanaşmalı, problemlərin həllində onların da fikirlərini soruşmalı, onlara dəyərli olduqlarını hiss etdirməlidir.
Müəllif: Kübra Qaracaeva
______________________________________
დაქორწინების სინდრომი
ხშირად, ბიჭებიც და გოგოებიც ადრეულ ასაკში ქორწინდებიან. ადრეულ ასაკში დაქორწინებას სხვადასხვა მიზეზი აქვს, ერთ-ერთი მიზეზი ოჯახში სიყვარულის ნაკლებობაა. ოჯახი უნდა იყოს ადგილი, სადაც ბავშვი თავს თავდაჯერებულად გრძნობს.
ყველა მშობელი მაქსიმალურად უნდა ეცადოს, გაუფრთხილდეს შვილს და იზრუნოს მასზე. მაგრამ ხშირად მშობელი უგულებელყოფს შვილის სულიერ მოთხოვნილებებს. სულიერი მოთხოვნილების მთავარი წყარო ნდობაა. ეს ნიშნავს მისადმი ნდობას, სიყვარულის გამოვლენას, დროის დათმობას და კეთილი სიტყვების თქმას.
მშობელი, რომელიც ამბობს, რომ ძალიან უყვარს შვილი, თვითონ არ ჭამს, მაგრამ მას აჭმევს, არ იმოსება კარგად და მას მოსავს, ეს ნიშნავს, რომ ის მხოლოდ შვილის მატერიალურ მოთხოვნილებებს აკმაყოფილებს. ბავშვი სულიერად ყოველთვის მშიერი რჩება და სიყვარულის ძიებას საპირისპირო სქესში იწყებს, რადგან მის გრძნობებს ახლობელი ადამიანი არ იზიარებს. მიმართავენ სხვა ადამიანს, და ეძებენ სიყვარულს პირველ ადამიანში, რომელსაც მოხარდობის ასაკში ხვდებიან, ფიქრობენ, რომ იპოვიან იმ ღირებულებას და სიყვარულს, რომელსაც ოჯახში ვერ ხედავენ. როცა საპირისპირო სქესში რაღაც ფასეულობას ხედავს, მასზე მიჯაჭვულად ხდება და წყვეტს დაქორწინებას მასზე.
რაც შეეხება ქორწინებას, პირველი, რაც მოზარდების უმეტესობას ახსენდება, არის ბედნიერება. მაგრამ ხანდახან ჩვენი მოლოდინები და რეალობა ერთმანეთს არ ემთხვევა. ამის მიზეზი ზოგჯერ შეიძლება იყოს ცუდი ჩვევები და მიდრეკილებები, რომელიც ქორწინების შემდეგ ჩნდება. ზოგჯერ ადამიანებისთვის ქორწინებიდან გარკვეული პერიოდის შემდეგ ოჯახი და სიყვარული აღარ არის მნიშვნელოვანი. თუ ოჯახში რაიმე ტრავმა, მშობლებსა და შვილებს შორის პრობლემებია, ეს ქმნის დაუცველობას, ეჭვიანობას, უნდობლობას. ბავშვებს, რომლებიც არ უყვართ, ყოველთვის ეშინიათ მიტოვების. მათ სურთ, იგრძნონ საპირისპირო სქესის სიყვარული, რომელსაც ოჯახის მხრიდან ვერ გრძნობენ. ბავშვები, რომლებიც ყოველთვის გრძნობენ ყურადღებას და ზრუნვას, უფრო თავდაჯერებულები ხდებიან.
არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ იმისთვის, რომ ახალგაზრდებმა მომავალში მიიღონ არასწორი გადაწყვეტილებები, არ ეძებონ სიყვარული გარეთ, მშობელი უნდა დაუმეგობრდეს შვილს, მოეპყრას მას, როგორც პიროვნებას, ჰკითხოს მას აზრი პრობლემების გადაჭრაში, თავი აგრძნობინოს ღირებულად.
ავტორი: კიუბრა გარაჯაევა
