Gürcüstanın elecə də dünyanın hər yerində qadınlar həyat yoldaşları, sevgililəri, ataları, qısaca desək isə ən yaxın kişiləri tərəfindən az qala hər gün mextəlif növ fiziki və mənəvi şiddətə məruz qalır, hətta öldürülmə riski ilə üzləşirlər. Bununla belə, qadınlara qarşı zorakılıq faktlarını özündə əks etdirən rəsmi statistika olmasa da, boşanmaq üçün ərizə vermiş və ya boşanmış qadınlar zorakılığa ən çox məruz qalan qadınlar qrupudur. Məhz elə Nino da onlardan sadəcə biridir.

Nino 5 körpəli ailənin böyük uşağıdır. Borjominin Saqire kendində doğulub, boya-başa çatıb. İbtidai məktəbə qədər artıq oxumağı bacarırdı. Hazırda 40 yaşı var. 15 yaşında o, hələ də evli olduğu, özündən 10 yaş böyük olan məhəllə yoldaşı ilə tanış olub. O, azyaşlı olmasına baxmayaraq onunla evlənib. Daha doğrusu, Nino ata evindəki zorakılıqdan xilas olmağın çarəsini gənc yaşda ailə qurmaqda görüb:

“Atam çox qısqanc və zülümkar idi. Mənə heç evin bayırına belə çıxmağa icazə vermirdi. Əks cinsdən biri ilə danışdığımı biləndə şiddət göstərməyə başlayırdı. Bilirsiniz, işgəncə verilərək nə qədər döyülmüşəm”.

Atası təkcə Ninonu deyil, hamilə olan anasına da pis münasibət bəsləyib. İlk pulunu gənc yaşlarında, 15 yaşında rus ailəsində xadiməçi olaraq işləməyə başlayaraq qazanıb. Həyat yoldaşı paltar tikməkdə işləyirdi. Vəziyyət həyat yoldaşımın evində də eyni idi. Əri Ninoya şiddət göstərməklə qalmır onun uşaq dünyaya gətirməməsi üçün əlindən gələn hər şeyi edirdi. Həyat yoldaşI maddi çətinlik ucbatından Rusiyaya getdi. Nino isə hamilə olduğundan atası evində yaşamağa məcbur oldu. Olduqca ağrılı, acılı, bir o qədər də çətin uşaqlıq və gənclik illəri keçirmiş Nino, evləndikdən sonra zorakılığa məruz qalmasını yağışdan qaçarkən doluya tutulmaq kimi görür:

“İndi evli idim, başqasına məxsus idim. Atamın zorakılığı bitmişdi. Hərdən soruşurdu ki, bu adamda nə tapmısan? “Səndən qaçdım” deyə bilmədim. Kaş ki, həmişə olduğu kimi davransaydı, bəlkə də bu evliliyim olmazdı. Mən doğrudan da atamdan qurtulmağa getmişdim.”

Onun boşanmaq istəməsinə baxmayaraq ailələr bunla razılaşmırdı. Bir müddət sonra həyat yoldaşı Rusyadan gələndən sonra anladı ki, aldadılıb. Dava edəndə yenə zorakılığa məruz qalan Nino, həmin vaxt ikinci qızına hamilə idi. İki uşaqla öz ailəsi ilə yaşadığı evə qayıtmasının daha pis olacağını düşünərək, boşanmaq istəsə də zamanla o, da bu fikrini dəyişməyə məcbur oldu.

Evə sərxoş gələn həyat yoldaşı bir gün Ninonu pivə almağa göndərmək istəyib. Ninonun etirazı ilə qarşılaşan həyat yoldaşı, bunun üzərinə onu vəhşicəsinə döyüb. Onun boşanmaq üçün məhkəməyə müraciət etdiyini öyrəndikdə isə uşaqlarının atasının “Boşandığın an səni öldürəcəm!” deyə hədəsi ilə qarşı-qarşıya qalıb. Lakin Nino qəbul etməyib və boşanacağını təkrarlayıb. Nino məhkəmədə bu sözləri deyərək evliliyini rəsmi olaraq bitirməyə nail olub:

“Özümü evin içində döyüşçü kimi hiss edirəm. Hər dəfə yıxılanda əvvəlcə ağlayıb sızıldayıram, sonra al-qan içində ayağa qalxıram. “Necə yenidən bir araya gələ bilib, övladlarımı qoruya bilərəm” deyə düşünürəm.

Ninonun yaşadıqlarının tək səbəbi qadın olmasıdır. Qadın olaraq doğulması, evin qız uşağı olması, birinin uşaqlarının anası olmasıdır. Qadın olmaq bu deyil. Qadınlıq kiminsə əşyasına çevrilmək, qeyri insani rəftarlarına dözmək deyil. Qadın olmaq şiddətə mərzum qalmaq, şiddət və ölüm qorxusu ilə yaşamaq deyil!

Bəs nədir qadın olmaq? Bunun cavabı isə siz verin!

Qadınlar, qızlar, uşaqlar və bütövlükdə bütün canlılar üçün daha təhlükəsiz bir dünyamızın olması diləyi ilə!…