Müəllif: Narın Musatafayeva
Bir çox qadın tanıyıram ətrafımda, nümünəvi və güclü. Qadın qerçəkdəndə elə bir məxluqdur ki, o istədiyi hər şeyə nail ola bilir. Bu günümə baxıram və hər dəfəsində keçmişdə k, mübarizəkar qadınlara minnatdar olmalıyıq ki, bu gün bizim hüquqlarımız var. Bunların hər biri keçmişimizlər bağlıdır. O zamanlar bir çoxqadınlar hüquqları uyğünda sözün əsl mənasında mübarizə aparıblar, buna görədə biz bu mirası layiqincə qoruyub, saxlayıb eləcədə inkişaf etdirməliyik.Ancaq hələdə dünyanın bir çox yerlərində qadın huquqları tam bərpa olunmayib.
Kişilər qadınlara istədikləri həyati yaşadır .Qadin isə ona məcbur edilən həyati yaşamaq istəmir istəmədiyi həyatı yaşamamaq üçün ailədə cəmiyətdə tənqid olunur.Buna görədə, qadınlar çıxış yolunu bəzi hallarda ailəni tərk etməkdə görür bəzi hallarda isə intiharda görürlər. Sonra isə cəmiyyətin nifrət obyektinə çevrilir qadın. Axi bu hansı ədalətə uyğundur?
Bu cəmiyyət elə fikirləşir ki,qadın kişinin quludur. Onun hüququ yoxdur heçnəyə,etiraz etməyə, sevməyə, qərar verməyə. O, bir çox şeydə gunahkar hesab edilir çünki qadındır. Cəmiyyətdə deyirlər ki, futbolda və başqa idman sahələrində qadınların işi olmaz, ancaq düşünmürlər ki, onlar ne qədər yaxşı olar bu idman sahələrində. Sadəcə olaraq mənfi tərəflərini fikirləşirlər.
Bu gün bizim qadınlarımızın əksəriyyəti təsil alır əmək bazarında rəqabət aparır özünə qurur. Və hətta gün keçdikçə qadın daha çox müvəffəqiyyətlərə nail olur və olacaqlar da.
Ancaq düşünün, qadının elə sadəcə var olmağı bizlər üçün nə qədər önəmlidir. Çox yaxşı deyimdir “Qadın insandır, kişi isə insan oğlu”.
—————————————
ქალი ადამიანია, კაცი კი – შვილი ადამიანისა
ავტორი: ნარინ მუსტაფაევა
ბევრ ქალს ვიცნობ ჩემ გარშემო, სამაგალითოსა და ძლიერს. ქალი ნამდვილად ასეთი არსებაა – ყველაფრის მიღწევა შეუძლია, რაც სურს. დღევანდელობას რომ ვუყურებ, ყოველ ჯერზე ვრწმუნდები და მადლობელი ვრჩები იმ მებრძოლი ქალების, რომელთა მეშვეობითაც ჩვენ, სხვა ქალებმა, ჩვენთვს მნიშვნელოვანი უფლებები მოვიპოვეთ.
ეს ყველაფერი ნამდვილად ისტორიასთანაა დაკავშირებული. ისტორიაში ბევრმა ქალმა, სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით, იბრძოლა ამ უფლებებისთვის, და დღესაც გრძელდება ეს ბრძოლა. ამიტომაც, ჩვენ ღირსეულად უნდა შევინახოთ ეს მემკვიდრეობა და ასევე, უნდა განვავითაროთ კიდეც. თუმცა დღესაც კი, მსოფლიოს ბევრ კუთხეში, ქალებს ფუნდამენტური უფლებებიც კი არ აქვთ.
კაცებს უნდათ, რომ ქალებმა მათი სურვილების მიხედვით იცხოვრონ, ქალს კი არ უნდა იძულებითი წესების მიხედვით ცხოვრება. პირველივე წინაღმდეგობაზეც კი, ქალი მაშინვე საზგადოების გაკიცხვის მსხვერპლი ხდება. ამიტომაცაა, რომ ქალები გამოსავალს ზოგჯერ ოჯახის მიტოვებაში ან თვითმკვლელობაში ხედავენ. ამის მერე, ისინი საზოგადოების თვალში უარესი სიძულვილის ობიექტი ხდებიან. ნეტავ, ეს რომელ სამართლიანობას ექვემდებარება?
საზოგადოება ფიქრობს, რომ ქალი კაცის მონაა, მას უფლებები არ გააჩნია, – რამეზე უარის თქმის, სიყვარულის, გადაწყვეტილების მიღების. მას ბევრ რამეში ადანაშაულებენ იმის გამო, რომ უბრალოდ ქალია. საზოგადოებაში თვლიან, რომ მაგალითად, ქალის საქმე არაა ფეხბურთი ან სპორტის სხვა სახეობები, რადგან კაცს ამ სფეროებში უფრო წარმატებულად ხედავენ.
მიუხედავად ამ ყველა სირთულისა და ბარიერისა, დღესდღეობით ჩვენი ქალების ძირითადი ნაწილი შრომის ბაზარზე ღირსეულად არის წარმოდგენილი. ისინი უფრო და უფრო დიდ წარმატებებს აღწევენ და მიაღწევენ კიდეც.
დაფიქრდით, ქალის მხოლოდ არსებობაც კი ბევრ რამეს ნიშნავს. ძალიან კარგი გამონათქვამია: ქალი ადამიანია, კაცი კი – შვილი ადამიანისა.
