Şaxzaydə Orucova qadınlar evində yaşayır. O, ailəsinin necə onu zorla evləndirdiyi haqqında danışır.
“15 yaşımda analığım özümnən 15 yaş böyük biriylə nişanlandırdı. Mən nişanı atmaq istədikdə, nişanlım tərəflə razılaşaraq mənim qaçırtdırdı.
Zorla qaçırdıldıqdan sonra, yoldaşım mənə həmişə pis davranırdı, hər balaca problemə görə məni vururdu. Bacım vatsapmənim şəklimi qoyması, qardaşımnan danışmaq onun üçün vurmağa bahanə idi. Bir ay yarım evli qaldıqdan sonra dözə bilməyib ata evinə qayıtdım. Ögey anam bu səfər məni başqasıyla evləndirmək istəyirdi. Atam heç vaxt məni ögey anamdan qorumayıb. Onnuda mən evdə həmişə onunçün artıq yük idim. Beşinci sinifdən sonra məktəbə getməyə icazə vermədi. Küçük yaşımdan evin bütün işlərin mən görürdüm, evdə yaşlı nənəmə də mən baxırdım. İkinci dəfə evlənməyə razı olmadıqda, mənə ya evlənərsən ya da evdən gedərsən dedi. Məndə çarəsiz evdən çıxdım, polisə müraciət etdim. Polis isə məni qadın sığınma evinə yerləşdirdi. Burada məni müəyyən kurslara göndərirlər, azda olsa gürcü dilini öyrəndim. İndi buradan çalışırlar ki məni işlə təmin etsinlər. Evə qayıtmaq haqqında düşünmürəm, ailəm onnuda mənnən maraqlanmır. İşləyib öz ayaqlarımın üstündə durmaq istəyirəm”.
არ შემეძლო იმ კაცთან ცხოვრება, რომელმაც მომიტაცა და ჩემზე ძალადობდა…
შახზადე ორუჯოვა თავშესაფარში ცხოვრობს. ის იძულებითი ქორწინებისა და ძალადობის მსხვერპლია.
„15 წლის როცა ვიყავი, დედინაცვალმა იძულებით დამნიშნა ჩემზე თხუთმეტი წლით უფროს კაცზე. რამდენჯერმე შევეცადე შეწინააღმდეგებას, მაგრამ როცა გაიგეს ამის შესახებ, შეთანხმებით მომიტაცეს.
ქმარი ცუდად მექცეოდა, ყველა პატარა პრობლემის გამო მცემდა, მაგალითად, თუ ჩემი და სოციალურ ქსელში დებდა ჩემს ფოტოს, ან ძმას ვურეკავდი.
თვენახევრის შემდეგ მივხვდი, რომ მე მასთან ვერ ვიცხოვრობდი. მამაჩემის სახლში დავბრუნდი. დედინაცვალი ცდილობდა, სხვაზე გავეთხოვებინე, მამაჩემი კი არასოდეს მიცავდა დედინაცვალისაგან.
უარი როცა ვუთხარი, დადინაცვალმა პირობა წამომიყენა, ან გათხოვდები, ან სახლიდან წახვალო. ისედაც, მე იმ სახლში ყოველთვის ზედმეტი ვიყავი. მეხუთე კლასის შემდეგ, დედამთილმა სწავლის გაგრძლების უფლება არ მომცა.
ბავშვებიდანვე, ოჯახის ყველნაირ საქმეს მე ვაკეთებდი მოხუცი ბებიასაც მე ვუვლიდი. როდესაც სახლიდან წამოვედი, პოლიციას მივმართე, პოლიციამ კი თავშესაფარში მომიყვანა. 4 თვეა, აქ ვცხოვრობ, აქ სხვადასხვა კურსებზე დავდივარ, ცოტათი ქართულიც ვისწავლე. ახლა სამსახურს ვეძებ. სახლში დაბრუნებაზე არც მიფიქრია. სამსახურს ვიშოვი და მარტო გავაგრძლებ ცხოვრებას”.
