Օրագրեր

Հեղինակ՝ Աստղիկ Չնավայան

Տարիներ առաջ ոչ մի աշակերտ և ուսանող պատկերացնել անգամ չէր կարող, որ չի հաճախելու դպրոց կամ այլ ուսումնական հաստատություն։
2019 թվականիգ բոլորիս համար սկսվեց բարդ շրջան, հատկապես այն մարդկանց համար ովքեր համալսարաներում են սվորում եվ ապագա մասնագետներ են։ Ոմանք ապագա բժիշկներ են, ովքեր երբեք չեն եղել լաբարատորիաներում և կլինիկաներում, որոշ սահմանափակումների պատճարով։
Սխալ կլիներ հեռավար դասերի համեմատումը դպրոցում անցկացվող դասերի հետ։ Քանի որ դպրոցում կամ համալսարամում ուսուցչի դիմաց նստած ուրիշ ոչինչ չես կարող անել, չլսել դասը։ Սակայն հեռավար դասերի ժամանակ,համակարգչի դիմաց նստած կարողես այլ բան անել եվ չլսել դասը։
Իմ կարծիքով հեռավար դասերը սկսելուց հետո կրթության որակը ցածրացել է, որը կբերի աղետի։Երկրի հզորությունը կախված է երկրի կրթության որակից և որակյալ մասնագետներից։ Նրա համար, որ ունենանք հզոր երկիր և որակյալ մասնագետներ, դասերը համալսարաններում և դպրոցներում պետք է վերսկսել։
Հույս ունեմ, որ կգա օրը երբ մենք բոլորս կվերադառնանք մեր հին կյանքին։
Ժամանակի ընթացքում դադարեցին անգամ տանից դուրս գալ, ոմանք խիստ ռեժիմի պատճարով,ոմանք էլ համաճարագային վախի պատճարով։ծ մասը անցկացնել համակարգչի դիմաց, ընկերների հետ շփումն էլ համակարգչային դառձավ։
Ժամանակի ընթացքում դադարեցին անգամ տանից դուրս գալ, ոմանք խիստ ռեժիմի պատճարով, ոմանք էլ համաճարագային վախի պատճարով։
Որոշ ժամանակ անց տանից դուրս չգալը, համացանցում երկար ժամանակ անցկացնելը դառձավ սովորական և ապրել սկսեցինք որոշ սահմանափակումներով, որը ոմանց համար աովորական դարձավ, իսկ ոմանք էլ այդպես էլ չհարմարվեցին սահմանափահումներին։
Սակայն հեռավար կրթությիւնն էլ ունի իր դրական կողմերը: Հեռավար դասերը սկսելուց հետո հնարավորություն տրվեց մասնակցել տարբեր ծրագրերի, լավ ճանաչել աշխարհին, ընտրել ճիշտ մասնագիտություն և ձեռք բերել նոր ընկերներ, որը կարևոր է երիտասարդների համար։
Վստահ եմ, որ այս ամենը մեր ապագայի հաջողության նախապայմանն է։
———————-
ავტორი ასტხიკ ჩნავაიანი
წლების წინ ვერც ერთი მოსწავლე და სტუდენტი ვერ წარმოიდგენდა, რომ სკოლაში ან სხვა საგანმანათლებლო დაწესებულებაში არ წასულიყო.
2019 წლიდან რთული პერიოდი დაიწყო ყველა ჩვენგანისთვის, განსაკუთრებით იმ ადამიანებისთვის, ვინ უნივერსიტეტში სწავლობდა და მომავალი სპეციალისტია. ზოგიერთი მომავალი ექიმია, რომელიც არასოდეს ყოფილა ლაბარატორიებში ან კლინიკებში, გარკვეული შეზღუდების გამო.
არასწორი იქნებოდა დისტანციური გაკვეთილების ჩატარება სკოლაში ჩატარებულ გაკვეთილებთან მიმართებაშიც, იმიტომ, რომ სკოლაში ან უნივერსიტეტში მასწავლებლის წინ ჯდომისას სხვა ვერაფერს ვერ აკეთებ, გაკვეთილს ვერ გაექცევი, ხოლო დისტანციური გაკვეთილების დროს, კომპიუტერთან ჯდომისას, შეგიძლია, სხვა რამ გააკეთო და არ მოუსმინო გაკვეთილს.
ჩემი აზრით, დისტანცური სწავლების დაწყების შემდეგ, განათლების ხარისხი შემცირდა, რაც კატასტროფას მოასწავებს. ქვეყნის სიძლიერე დამოკიდებულია ქვეყნის განათლების ხარისხზე, კვალიფიცურ სპეციალისტებზე. იმისათვის, რომ გვქონდეს ძლიერი ქვეყანა და გვყავდეს კვალიფიციური სპეციალისტები, სწავლა უნივერსიტეტებში და სკოლებში უნდა განახლდეს. იმედი მაქვს, დადგება დღე, როცა ყველანი ჩვენს ძველებურ ცხოვრებას დავუბრუნდებთ.
დისტანციურმა განათლებამ გავლენა მოახდინა არა მხოლოდ განათლების ხარისხზე, არამედ ადამიანთა შორის კომუნიკაციაზეც.
ახალგაზრდებმა დაიწყეს თავიანთი დროის უმეტესი ნაწილის კომპიუტერთან გატარებით, მეგობრებთან ურთიერთობა კი იშვიათი გახდა.
დროთა განმავლობაში, ადამიანებმა სახლიდან გასვლაც კი შეწყვიტეს, ზოგი მკაცრი რეჟიმის გამო, ზოგი კი ეპიდემიური შიშის გამო.
გარკვეული პერიოდის შემდეგ, სახლიდან არგასვლა, ინტერნეტში დიდი ხნის გატარება ჩვეულებრივი მოვლენა გახდა და ცხოვრება დავიწყეთ გარკვეული შეზღუდვებით, რაც ზოგისთვის ჩვეულებრივი გახდა, ზოგი კი შეზღუდებს ვერ ეგუება.
მაგრამ დისტანციურ განათლებასაც აქვს თავისი უპირატესობები. დისტანციური სწავლების დაწყების შემდეგ, საშუალება მოგვეცა, მონაწილეობა მიგვეღო სხვადასხვა პროგრამებში, უკეთ გაგვეცნო სამყარო, აგვერჩია სწორი პროფესია და შეგვეძინა ახალი მეგობრები, რაც ძალიან მნიშვენლოვანია ახალგაზრდებისთვის.
დარწმუნებული ვარ, რომ ეს ყველაფერი ჩვენი მომავლი წარმატების საწინდარი იქნება.