Հեղինակ՝ Աննա Գևորգյան
Մարդկային կյանքի գիրքը բաղկացած է մի քանի էջից, այն էջերից, որոնք լի են մեր զգացմունքներով, սիրով, ատելությամբ, ուրախությամբ, մեր արարքներով: Մեր ապրած էջերը՝ մեր անցյալն է։ Այն էջերից, որոնք մենք այժմ լցնում ենք մեր տպավորություններով և կյանքի դասերով, որոնք մեզ սովորեցնում են այս աշխարհն ու մարդիկ. սա էլ մեր ներկան է, ինչպես ենք մենք ապրում և աճում: Բայց մեր կյանքի գրքում դեռ թարմ էջեր են մնում՝ լրացնելու, գրելու,- դա պետք է լինի մեր լուսավոր, ուրախ, հուսադրող ու սիրով լեցուն ապագան։
Միշտ պետք է իմանանք, որ կյանքի գիրքը մեզանից յուրաքանչյուրը ինքնուրույն է լրացնում և գրում այն մաքուր էջերը, որոնք Աստված նվիրում է մեզ։
Այո, իհարկե, մենք մեր անցյալի հետևանքն ենք, բայց չպետք է լինենք դրա գերին։ Անցյալում մնալը շատ վատ է նախ մեր, հետո մեզ շրջապատող մարդկանց համար։
Շատ մարդիկ կան, ովքեր երկար ժամանակ չեն կարող բաժանվել անցյալից, բայց մարդը ամեն րոպե մեծանում է և նա պետք է վերջապես գիտակցի, որ անցյալով ապրելը ոչ մի լավ բանի չի հանգեցնի։ Դա միայն ներսից տանջում է մարդուն ու քայքայում հոգին։ Պետք է հասկանալ, որ անցյալի ուսումնասիրությունը կարող է որոշել ապագան։ Եթե մենք դասեր քաղենք անցյալից, կարող ենք լավ ու լուսավոր ապագա ստեղծել:
Մենք պետք է փորձենք մտածել ապագայի մասին և բաց թողնել անցյալը։ Մտածենք միայն լավի մասին, քանի որ մտքերը մեծ ուժ ունեն: Այն, ինչ այժմ մեր սրտում և մտքում է, շատ հավանական է, որ մոտ ապագայում իրականություն դառնա:
Ի վերջո, ուզում եմ նշել մի մարդու, ով ասել է, որ «անցյալն արդեն հուշ է, իսկ ապագան՝ երազանք»:
Եկեք երազենք, դա մեծ ուժ է, և մի օր մեր երազանքն ապագայի հետ կապված՝ իրականություն կդառնա։
—————
არ დარჩეთ წარსულში, იფიქრეთ მომავალზე
ავტორი ანნა გევორქიანი
ადამიანის ცხოვრების წიგნი რამდენიმე გვერდისგან შედგება, იმ გვერდებისგან, რომელიც სავსეა ჩვენი გრძნობებით, სიყვარულით, სიძულვილით, მხიარულებით, ჩვენი საქმეებით. იმ გვერდებისგან, რომელიც ვიცხოვრეთ – ეს არის ჩვენი წარსული. გვერდებისგან, რომელსაც ჩვენ ახლა ვავსებთ ჩვენი შთაბეჭდილებებით და იმ ცხოვრებისეული გაკვეთილებით, რასაც გვასწავლის ეს სამყარო და ადამიანები – ეს ჩვენი აწმყოა, რითიც ვცხოვრობთ და ვიზრდებით. მაგრამ ჩვენი ცხოვრების წიგნში კიდევ რჩება სუფთა ფურცლები – შესავსები, დასაწერი, – ეს ჩვენი ნათელი, ბედნიერი, იმედით და სიყვარულით სავსე მომავალი უნდა იყოს.
ყოველთვის უნდა ვიცოდეთ, რომ ცხოვრების წიგნს თითოეული ჩვენთაგანი თვითონ წერს, თვითონ ავსებს იმ სუფთა გვერდებს, რომელსაც ღმერთი გვიძღვნის.
დიახ, რა თქმა უნდა, ჩვენ ვართ ჩვენი წარსულის შედეგები, მაგრამ არ უნდა ვიყოთ მისი პატიმრები. წარსულში დარჩენა ძალიან ცუდია ჯერ ჩვენთვის და შემდეგ ჩვენ გვერდით მყოფი ადამიანებისთვის.
არის ბევრი ადამიანი, რომელსაც დიდი ხანი არ შეუძლია წარსულისგან განცალკევება, მაგრამ ადამიანი ყოველ წუთს იზრდება და მან ბოლოს და ბოლოს უნდა გააცნობიეროს, რომ წარსულში ყოფნა ვერანაირ სიკეთეს ვერ მოიტანს. იგი მხოლოდ ტანჯავს ადამიანს შიგნიდან და ჯიჯგნის სულს. ადამიანმა უნდა გაიგოს, რომ წარსულის შესწავლას შეუძლია მომავლის განსაზღვრა. თუ ჩვენ გაკვეთილს ვისწავლით წარსულისგან, ჩვეულებრივად შეგვიძლია კარგი და ნათელი მომავლის შექმნა.
უნდა ვეცადოთ, ვიფიქროთ მომავალზე და შევეშვათ წარსულს. ვიფიქროთ მხოლოდ კარგზე, რადგან ფიქრებს ძალიან დიდი ძალა აქვს. ის, რაც ახლა ჩვენს გულსა და ფიქრებშია, დიდი ალბათობაა, რომ უახლოეს მომავალში იყოს სინამდვილე.
ბოლოს, მინდა, გავიხსენო ერთი ადამიანის ნათქვამი, რომ წარსული მოჩვენებაა, მომავალი კი ოცნება.
ვიოცნებოთ, ეს დიდი ძალაა და ერთ მშვენიერ დღეს ჩვენი ოცნება მომავალში რეალობად იქცევა.
