Կամավորություն բառը առաջին անգամ արտահայտվել է 1755 թվականին չնայած, որ հիմա էլ երիտասարդները ակտիվ գործունեություն են ծավալում կամավորականության ոլորտում: Կամավորականությունը մի ոլորտ է, որտեղ մարդը աշխատանք է անում առանց, որևէ ֆինանսական շահի։ Այսինքն նա անում է այն ինչը չի վարձատրվում: Որը մեր օրերում մի տեսակ վատ ազդեցություն է թողնում, երբ իմանում են, որ դու կամավորական աշխատանքներ ես կատարում և չես ստանում, որևէ փոխհատուցում, ապա քո առածը չի գնահատվում և չի նկատվում:

Օրինակ մեր Ախալքալաքի շրջանում կա «կարմիր խաչ» կամավորական աշխատանքներ, որտեղ հոյակապ աշխատանք է կատարվում:

Ես ինքս աշխատում եմ կամավոր լրագրող և շատ գոհ եմ իմ կատարած աշխատանքից ու ստացած գիտելիքից: Լինելով կամավոր ես դարձել եմ էլ ավելի պատասխանատու, ակտիվ և ինչու ոչ ազգիս օգտակար երիտասարդ։ Նաև, որպես կամավոր դասավանդում եմ Ա1 մակարդակի վրացերեն լեզու։ Որի շնորհիվ ձեռք եմ բերել հիանալի փորձ, ուսուցչի աշխատանքի վերաբերյալ, ունեմ հոյակապ աշակերտ/աշակերտուհիներ, ովքեր ջանք չեն խնայում, որպեսզի ամեն մի նոր դասընթացի ընթացքում շատ բան սովորեն։ Նաև այն, որ հարգում են ինձ ընդունում, որպես նրանց ընկեր, որը ես շատ լավ եմ ընդունում։ Իմ կարծիքով աշակերտը չպետք է վախենա կամ վատ զգա իր ուսուցչին դիմելուց: Եվ ես ուրախ եմ, որ մեր մոտ այդ ամենը չկա ու հուսով եմ, որ չի լինի…

Ես շատ ուրախ եմ, որ մեր երիտասարդությունը չի ամաչում կամավոր լինելուց, որոնցից մեկն էլ ինչպես նշեցի արդեն ես եմ։ Ես այդ ամենը բոլորը կատարում եմ անվճար։ Հիմա մանրաասնեմ իմ կարծիքով լինում են դեպքեր, երբ մարդը դասավանդում է ստանում գումար, բայց տվյալ աշակերտը չի հասնում արդյունքի։ Եվ լինում են դեպքեր երբ կամավորը ավելի շատ բան է սովորեցնում։

Ինչևիցէ ցանկանում եմ, որ յուրաքանչյուրս գնահատենք թե կամավորի աշխատանքը և թե գումար ստացող աշխատողի աշխատանքը:

Շնորհակալություն

———————

მოხალისეობა ახალგაზრდებში

ავტორი ქრისტინე ოქროიანი

სიტყვა მოხალისე პირველად 1755 წელს დამკვიდრდა, თუმცა ახალგაზრდები კვლავ აქტიურობენ მოხალისეობის სფეროში, ანუ აკეთებენ იმას, რისთვისაც არ უხდიან. მოხალისეობრივ სამუშაოში, თქვენ არ იღებთ არანაირ ანაზღაურებას, მაგრამ ზოგჯერ, შედეგად, თქვენი მუშაობა არ ფასდება, მას არ ამჩნევენ.

მაგალითად, ჩვენთან, ახალქალაქში, არის ორგანიზაცია „წითელი ჯვარში“ მოხალისეობა, სადაც დიდი სამუშაო კეთდება.

მე თვითონ ვარ მოხალისე ჟურნალისტი, ძალიან კმაყოფილი ვარ ჩემი საქმიანობით და ცოდნით. მე მოხალისედ მუშაობისას გავხდი კიდევ უფრო პასუხისმგებელი, აქტიური. რატომაც არა? უკვე ჩემი ერისთვის სასარგებლო ახალგაზრდა ვარ, მაქვს დიდი გამოცდილება საქმის კეთებაში. მყავს წარჩინებული მოსწავლეები, რომლებიც ძალ-ღონეს არ იშურებენ იმისთვის, რომ ყოველ ახალ კურსზე ბევრი ისწავლონ. სტუდენტს არ უნდა ეშინოდეს და არ აწუხებდეს, თავის მასწავლებელს მიმართოს. მიხარია, რომ ეს ყველაფერი ჩვენთან არ ხდება და იმედია, არც მოხდება…

უნდა ითქვას, რომ ასეთი მოხალისე გოგონების წყალობით ვისწავლე ლათინური და ინგლისური, რაც, დარწმუნებული ვარ, აუცილებლად დამჭირდება აკადემიური ცხოვრების განმავლობაში.

ძალიან მიხარია, რომ ჩვენს ახალგაზრდობას არ რცხვენია მოხალისეობის. ერთ-ერთი მათგანი, როგორც აღვნიშნე, უკვე მე ვარ. მე ყველაფერს უფასოდ გავაკეთებ. ახლა დავაზუსტებ ნათქვამს: ჩემი აზრით, არის შემთხვევები, როდესაც ადამიანი იღებს ფულს სწავლებისთვის, მაგრამ მოსწავლე შედეგს ვერ აღწევს.

რატომ მინდა, თითოეულმა ჩვენგანმა დააფასოს როგორც მოხალისის, ასევე ანაზღაურებადი თანამშრომლის შრომა.

გმადლობთ