Հեղինակ՝ Կլիմենտ Եղիազարյան

Հանդուրժողականության հասկացությունը կյանքում ոչ բոլոր մարդիկ են օգտագործում: Ի՞նչ է սա։ Սա սոցիալական միջավայրում ընդունված վարքագծի նորմ է, որը դրսևորվում է մարդկանց, կրոնների, սովորույթների և զգացմունքների հանդուրժողականությամբ:

Կարելի է ասել, որ հանդուրժողականության հիմնական հիմքը յուրաքանչյուր մարդու կարծիքն արտահայտելու իրավունքն է և անձնական ազատությունը։ Սրանք մարդկային զգացմունքներ են,որոնք դրսևորվում են մարդկանց դրական վերաբերմունքով ինչ-որ բանի նկատմամբ, բայց ոչ բարոյական, ընդհանուր մարդկային սկզբունքների խախտմամբ։

Հանդուրժողականության բառը վերջերս է մտել գործածության մեջ։ Հանդուրժողականությունը ներառում է մարդկային հատկանիշներ, ինչպիսիք են կարեկցանքը կամ հանդուրժողականությունը, ներողամտությունը և ողորմածությունը, մարդու ընդունումը նրա բոլոր թերություններով, մարդու իրավունքների նկատմամբ հարգանքը, ընտրության ազատությունը, հավասարությունը և հավասարության ոգին:

Անկասկած, հանդուրժողականության հասկացությունը մարդու մոտ ինքնաբերաբար չի առաջանում, այն պետք է զարգանա ողջ կյանքի ընթացքում և ավելի լավ է սկսել վաղ տարիքից։ Երեխան, ով փոքր է, պետք է վաղ տարիքից իմանա, որ մյուս երեխաները կարող են տարբերվել միմյանցից թե՛ արտաքին, թե՛ ներքին հատկանիշներով։ Ամենակարևոր արտաքին նշաններն են՝ մաշկի գույնը, աչքերի գույնը, մազերի գույնն ու ոճը, և շատ հաճախ շատերը ծաղրում են մարդու արտաքինը՝ անկախ նրանից,որ դա կարող է վնասել նրան։

Հանդուրժողականության դրսևորող մարդը շատ ավելի պարզ և բնական է ապրում: Եթե նա հեշտությամբ ընդունում է ուրիշի կարծիքը, հետաքրքրությունները, ապա նա մեծ օգուտ է բերում թե իրեն թե՛ ուրիշներին: Հանդուրժողականության առավելությունն այն է, որ այն կարող է ընդլայնել մեր մտահորիզոնը՝ շփվելով տարբեր հատկանիշներ ունեցող մարդկանց հետ:

Կարծում եմ՝ յուրաքանչյուր մարդու մեջ պետք է լինի տոլերանտություն՝ անկախ նրա քաղաքացիությունից, ազգությունից կամ արտաքին ու ներքին այլ հատկանիշներից։ Եվ միայն այդպես, հանդուրժողականության դրսևորման շնորհիվ, մարդկանց միջև ավելի շատ փոխըմբռնում, դրական շփում, ընկերություն և բարություն կլինի։

————————

ტოლერანტობა თანამედროვე ცხოვრებაში

ავტორი კლიმენტ ეღიაზარიან

ტოლერანტობის კონცეფციას ცხოვრებაში ყველა ადამიანი არ იყენებს. რა არის ეს? ეს არის სოციალურ გარემოში მიღებული ქცევის ნორმები, რომლებიც გამოიხატება ტოლერანტობით ადამიანების, რელიგიების, წეს-ჩვეულებებისა და გრძნობების მიმართ.

შეიძლება ითქვას, რომ ტოლერანტობის მთავარი საფუძველია ყოველი ადამიანის უფლება, გამოხატოს თავისი აზრი და პირადი თავისუფლება. ეს არის ადამიანური გრძნობები, რომელიც გამოიხატება ადამიანების პოზიტიურ დამოკიდებულებაში რაღაცის მიმართ, მაგრამ არა – მორალური,ზოგადი ადამიანური პრინციპების დარღვევაში.

სიტყვა ტოლერანტი ბოლო დროს გამოიყენეს ამ კონცეფციის უფრო დეტალურად გასაგებად: ტოლერანტობა მოიცავს ადამიანურ თვისებებს, როგორიცაა თანაგრძნობა ან შემწყნარებლობა, პატიება და გულმოწყალება, ადამიანის აღქმა ყველა მისი არასრულყოფილებით, ადამიანის უფლებების პატივისცემა, თავისუფლების არჩევანი და თანასწორობა, პარტნიორობის და თანასწორობის სულისკვეთების შენარჩუნება.

უდავოდ, ტოლერანტობის ცნება ადამიანში სპონტანურად არ ჩნდება, ის მთელი ცხოვრების მანძილზე უნდა განვითარდეს და უმჯობესია, ადრეული ასაკიდან დაიწყოს. ბავშვმა, რომელიც ასევე პატარაა, ადრეული ასაკიდანვე უნდა იცოდეს, რომ სხვა ბავშვები შეიძლება განსხვავდებოდნენ ერთმანეთისგან როგორც გარეგანი, ასევე შინაგანი მახასიათებლებით. ყველაზე მნიშვნელოვანი გარეგანი ნიშნებია – კანის ფერი,თვალის ფერი, თმის ფერი და სტილი, და ძალიან ხშირად, ბევრი ადამიანი დასცინის ადამიანის გარეგნობას, იმის გათვალისწინების გარეშე, რომ ამან შეიძლება, ზიანი მიაყენოს მას.

ადამიანი, რომელიც ტოლერანტობას ამჟღავნებს, ცხოვრობს ბევრად უფრო მარტივად და ბუნებრივად. თუ ის ადვილად იღებს სხვის აზრს, ინტერესებს, მაშინ მას დიდი სარგებელი მოაქვს საკუთარი თავისთვის სხვებისთვის. ტოლერანტობის უპირატესობა ის არის, რომ მას შეუძლია, გააფართოოს ჩვენი ჰორიზონტი განსხვავებული მახასიათებლების მქონე ადამიანთან საუბრით.

ვფიქრობ, ტოლერანტობა უნდა იყოს ყველა ადამიანში, განურჩევლად მისი მოქალაქეობის, ეროვნებისა თუ სხვა გარეგანი და შინაგანი მახასიათებლებისა. და მხოლოდ ამ გზით, ტოლერანტობის გამოვლენის წყალობით, იქნება მეტი ურთიერთგაგება, პოზიტიური კომუნიკაცია, მეგობრობა და სიკეთე ადამიანებს შორის.