Հեղինակ՝ Ռիփսիմե Կուզատյան
Չնայած նրան որ, ապրում ենք 21-րդ դարում դեռևս կան մարդիկ ովքեր սխալ և ոչ ժամանակակից են մտածում։ Մարդկանց կարծիքով, եթե իգական սեռի ներկայացուցիչ ես, ապա պարտավոր ես անես այնպես ինչպես իրենք են ցանկանում։ Մարդիկ չեն ուզում ընդունել, որ կինն էլ ունի հավասար իրավունքներ, սեփական կարծիք և ճաշակ։ Որոշ տեղերում կնոջը միշտ քննադատում են՝ հատկապես գյուղերում, երբ կարճ է հագնվում կինը, նրան արգելում են, նաև երկար հագնվելուց քննադատում, երբ ուզում է շպարվել արգելում են, երբ չի շպարվում նախատում են։ Արգելում են որովհետև իրենք ուղղակի այդպես չեն ուզում։ Աղջիկը, եթե ընկերություն է անում տղայի հետ դա անթույլատրելի երևույթ է, հետո սկսում են աղջկա մասին խոսել և բամբասել ամենուր։ Նման տեղերում ապրող իգական սեռի ներկայացուցիչները պարտավոր են ընդունել այն փաստը, որ իրենք սեփական իրավունքներ չունեն ու պետք է ենթարկվեն մեծերին կամ իրենց ամուսիններին: Կան վայրեր որտեղ մինչ օրս խնջույքների ժամանակ կանայք և տղամարդիկ առանձին սենյակներում են հավաքվում, որտեղ կանայք պարելու իրավունք չունեն։ Ես ուղղակի ցավում եմ, որ մինչ օրս կա նման վայրեր, որտեղ կանանց իրավունքները ոտնահարված են, սարսափելի է պատկերացնել այն, որ կինը չի կարող խոսել, հագնվել և քայլել այնպես ինչպես ինքն է ցանկանում։ Ես ուզում եմ, որ մենք բոլորս միասին օգնենք և լուծենք այս խնդիրը։ Այնտեղ որտեղ տարածված է, այս խնդիրը և ապացուցենք, որ նաև կինը իրավունք ունի արտահայտելու իր կարծիքը և այնպես վարվի ինչպես ինքն է ցանկանում։
——————
სტერეოტიპული დამოკიდებულება ქალთა მიმართ
ავტორი რიფსიმე კუზატიანი
მიუხედავად იმისა, რომ 21-ე საუკუნეში ვცხოვრობთ, ჯერ კიდევ არიან ადამიანები, რომლებიც არასწორად და არათანამედროვედ ფიქრობენ. მათი აზრით, თუ მდედრობითი სქესის ადამიანი ხარ, მაშინ უნდა მოიქცე ისე, როგორც თავად ამბობენ. მათ არ სურთ, გაითავისონ, რომ ქალს აქვს კაცთან თანაბარი უფლებები, საკუთარი აზრი და გემოვნება. ზოგან ქალს ყოველთვის აკრიტიკებენ, განსაკუთრებით სოფლებში, მოკლე კაბის ტარებას უკრძალავენ, როცა გრძელ კაბას, ატარებენ, ამასაც უკრძალავენ, როცა მაკიაჟი უნდათ, უკრძალავენ, როცა მაკიაჟს არ იკეთებენ, საყვედურობენ. უკრძალავენ იმისთვის, რომ უბრალოდ ქალები შეზღუდონ. ასეთ ადგილებში დაუშველია გოგოსა და ბიჭს შორის მეგობრობა – მერე იწყებენ იმ გოგოზე ჭორაობას. ასეთ ადგილებში მცხოვრები ქალები ვალდებულნი არიან, მიიღონ ის ფაქტი, რომ მათ არ აქვთ საკუთარი უფლებები და უნდა დაემორჩილონ უფროსებს ან მეუღლეებს.
არის ადგილები, სადაც დღემდე, ქორწილის ან სხვადასხვა ღონისძიებების დროს, ქალები და კაცები ცალ-ცალკე ოთახებში იკრიბებიან, მათ არ აქვთ უფლება, იცეკვონ. უბრალოდ ვწუხვარ, რომ ჯერ კიდევ არის ადგილები, სადაც ქალის უფლებები ირღვევა. საშინელებაა იმის წარმოდგენა, რომ ქალს არ შეუძლია ლაპარაკი, ჩაცმა ან იმის გაკეთება, რაც სურს.
მე მინდა, ყველამ ერთად ვიმოქმედოთ, მოვაგვაროთ ეს პრობლემა იქ, სადაც გავრცელებულია, დავამტკიცოთ, რომ ქალს აქვს უფლება, გამოხატოს თავისი აზრი, მოიქცეს ისე, როგორც თავად სურს.