Ես Սրափյան Սուսաննան եմ, 20 տարեկան, ապագա անվտանգության աշխատանքի և շրջակա միջավայրի տեխնոլոգիաների մենեջեր: Մասնագիտական կրթության 5-րդ մակարդակի՝ մոդուլ-ծրագրի 2-րդ կուրսի ուսանողուհի եմ։
Այս մասնագիտությունն ընտրել եմ իմ կամքով։ Ես հանձնել եմ հանրապետական քննությունները՝ հարցազրույցի և թեստավորման միջոցով։ Այս մասնագիտությունը դեռ զարգացած չէ իմ մարզում, ուստի որոշեցի սովորել, վերադառնալ, աշխատել և շուրջս ստեղծել նոր, հարմարավետ և անվտանգ աշխատանքային միջավայր։
Իմ մասնագիտությունը օրեցօր ավելի պահանջված է դառնում և ավարտելուց հետո կլինեմ բարձր վարձատրվող և մրցակցային կադր։ Իմ պարտքն է հոգալ աշխատավայրում աշխատողների առողջության և անվտանգության մասին, ինչպես նաև նվազեցնել շրջակա միջավայրի վրա բացասական ազդեցությունը։ Աշխատանքի ժամանակ հաճախ են լինում դժբախտ պատահարներ և որքան շատ լինեն անվտանգության աշխատանքի մասնագետներ, այնքան քիչ կլինեն միջադեպերն ու դժբախտ պատահարները:
Անվտանգության աշխատանքը կնոջ մասնագիտություն չէ, ինձ հաճախ են ասում, թե ինչու ընտրեցիր հենց այս մասնագիտւթյունը, սա կնոջ մասնագիտություն չէ, ինչպես պետք է գտնես աշխատանք, ինչ պետք է անես այս ոլորտում և այլ տարբեր կարծրատիպային կարծիքներ։
Բայց կարծում եմ, որ այս մասնագիտությունը միայն տղամարդկանց համար չէ և կնոջ դերն այս մասնագիտության մեջ շատ մեծ է։ Հասարակությունը չպետք է որոշի մասնագիտությունների բաժանումը կանանց և տղամարդկանց միջև: Իմ ֆակուլտետում հիմնականում կանայք են և դա չի նշանակում, որ այս մասնագիտությունը միայն տղամարդկանց համար է։ Սովորաբար տղամարդն ու կինը կարող են իրենց բնավորությանը հարմարեցված աշխատանք կատարել, ինչը շատ լավ է ստացվում։ Սա չի նշանակում, որ կինը չի կարող լինել անվտանգության աշխատանքի լավ մենեջեր, կամ տղամարդը չի կարող լավ ուսուցիչ լինել։ Ուստի մասնագիտությունը պետք չէ բաժանել կանանց և տղամարդկանց միջև, քանի որ այսօր տեխնոլոգիաներն այնքան զարգացած են, որ ֆիզիկական ուժ չեն պահանջում, հակառակը՝ հիմնված են հիմնականում ինտելեկտուալ կարողությունների վրա։
Խորհուրդ եմ տալիս, որ ապագա սերունդը ընտրի անվտանգության աշխատանքի և բնապահպանական տեխնոլոգիաների մասնագիտությունը, որպեսզի միասին կերտենք, զարգացնենք և ստեղծենք անվտանգ և առողջ աշխատանքային միջավայր՝ Վրաստանի ցանկացած տարածաշրջանում և կոտրենք հասարակության բոլոր կարծրատիպերը։
———————
„შრომის უსაფრთხოება არ არის ქალის პროფესია“ 
მე ვარ სრაპიან სუსანნა, 20 წლის, ვარ მომავალი შრომის უსაფრთხოების და გარემოსდაცვითი ტექნოლოგიების მენეჯერი. ვარ მე-2 კურსის პროფესიული განათლების მე-5 საფეხურის მოდულ-პროგრამის სტუდენტი.
ეს პროფესია ავირჩიე ჩემი ნებით. ჩავაბერე ეროვნული გამოცდების გარეშე გასაუბრებით და ტესტირებით. ჩემს რეგიონში ჯერჯერობით არ არის განვითარებული ეს პროფესია, ამიტომაც გადავწყვიტე, ვისწავლო, დავბრუნდე, დავსაქმდე და შევქმნა უსაფრთხო სამუშაო გარემო ჩემ ირგლივ.
ჩემი პროფესია დღითიდღე უფრო მოთხოვნადი ხდება და სწავლის დასრულების შემდეგ, მაღალანაზღაურებადი და კონკურენტუნარიანი კადრი ვიქნები. ჩემი მოვალეობაა სამუშაო ადგილზე დასაქმებულების ჯანმრთელობაზე და უსაფრთხოებაზე ზრუნვა, აგრეთვე გარემოზე უარყოფითი ზემოქმედების შემცირება. ხშირია ინციდენტები სამუშაო ადგილებზე და რაც მეტი იქნება შრომის უსაფრთხოების სპეციალისტები, მით უფრო ნაკლები იქნება ინციდენტები და უბედური შემთვევები.
შრომის უსაფრთხოება არ არის ქალის პროფესია, ხშირად მეუბნებიან, რატომ აირჩიე კაცის პროფესია, შენ რა უნდა გააკეთო ამ საქმეშიო, და სხვადახვა სტერეოტიპულ მოსაზხრებებს.
მაგრამ მე ვფიქრობ, რომ ეს პროფესია არ არის მარტო კაცებისთვის განკუთვნილი და ქალის როლი ამ პროფესიაში ძალიან დიდია. საზოგადოება არ უნდა ყოფდეს გარკვეულ სპეციალობებს ქალებისა და მამაკაცების პროფესიებად. ჩემს ფაკულტეტზე ძირითადად არიან ქალები და ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ეს პროფესია მხოლოდ მამაკაცებისთვისაა. ჩვეულებრივად შეუძლია კაცს და ქალს, აკეთოს მის ხასიათზე მორგებული სამუშაო, რაც ძალიან კარგად გამოსდის. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ქალს არ შეუძლია, იყოს კარგი შრომის უსაფრთხოების მენეჯერი, ან კაცს არ შეუძლია იყოს კარგი პედაგოგი. ამიტომ, არ უნდა დავყოთ პროფესია ქალების და მამაკაცების პროფესიებად, რადგან დღეს ტექნოლოგიები იმდენად განვითარებულია, რომ ფიზიკურ ძალას არ მოითხოვს, პირიქით, ძირითადად ინტელექტუალურ შესაძლებლობებზეა დამყარებული.
მე ვურჩევ მომავალ თაობას, აირჩიოს ‘’შრომის უსაფრთხოების და გარემოსდაცვითი ტექნოლოგიების’’ პროფესია და ერთად განვავითაროთ და შევქმნათ უსაფრთხო და ჯანსაღი სამუშაო გარემო, საქართველოს ნებისმიერ კუთხეში.
