– Salam, mən Vaqifəm. Mən hesab edirəm ki, qadın zəif varlıqdır.Bunu mən valideyinlərimdən öyrəndim. Məsələn mənim evdə daha çox səlahiyyətlərim var, nəinki bacılarım. Beləliklə valideyinlərim mənim qadından üstün olduğumu öyrətdi.
– Salam, biz Vaqifin valideyinləriyik. Biz Vaqifə qadından üstün olduğunu öyrətdik, amma bunuda bizə öyrədən cəmiyyət oldu. Bizdə günah yoxdur,günahkar cəmiyyətdir. Zamanında bizə öyrədiləni , bizdə övladlarımıza çatdırdıq
– Salam, Mən isə cəmiyyətəm. Mən inkişafa doğru gedən bir qüvvə, tərəqqiyə can atan bir vahidəm. Mən yenilənməylə nəfəs alıb, bəşəriyyəti gülüstanana aparıram. Amma məni ləngidən, mənə məhdudiyyət qoyan ,mənə işgəncə verən bir düşmən var.Adı adət-ənənədir.Odur qadını zəif düşürən , odur qadını incidən . Günahkar adət-ənənədir mən deyiləm!
– Salam, mən adət-ənənəyəm. Cəmiyyət səhf deyir, günahkar mən deyiləm. Mən mədəniyyətəm, mən tarixəm, mən əxlaqam. Mən keçmişin xəzinəsini gələcəyə ötürən bir körpüyəm . Ancaq mən kişinin qadından üstün olduğunu heç vaxt öyrətmədim. Mənim vəzifəm bu deyildir. Günahkar bilirsizmi kimdir? Günahkar elə insanın özüdür ,mənəviyyatıdır. Odur qadını zəif hiss etdirən ,odur qadını alçaldan! Ancaq səhfini etiraf etmək istəmədi, onu cəmiyyətin və adət-ənənin üzərinə atdı. Ən pisi də o idi ki, özüdə uydurduğu yalana zaman getdikcə inandı.Bəlkə də qadının onunla eyni gücdə olmasından diksindi, bəlkədə…
Müəllif: Gülgün Məmmətxanova
———————————–
ვინ არის დამნაშავე?!
– გამარჯობა, მე ვაგიფი ვარ. მე ვთვლი, რომ ქალი სუსტია. ეს მშობლებმა მასწავლეს. მაგალითად, მე სახლში მეტი უფლებებით ვსარგებლობ, ვიდრე – ჩემი დები. ეს ყველაფერი ჩემმა მშობლებმა მასწავლეს, რომ მე დომინანტი ვარ.
– გამარჯობა, ჩვენ ვაგიფის მშობლები ვართ. ჩვენ მას ვასწავლეთ, რომ ის დომინანტია, ჩვენ ეს საზოგადოებისგან ვისწავლეთ. ამაში ჩვენ არ გვაქვს ბრალი, საზოგადოების ბრალია. თავის დროზე რაც გვასწავლეს, ყველაფერი შვილებს გადავეცით.
– გამარჯობა, მე საზოგადოება ვარ. მე ვარ განვითარების ძალა, ნაწილი, რომელიც მოწოდებულია პროგრესისკენ. მე განახლების მეშვეობით ვსუნთქავ და კაცობრიობა ყვავილების გამყიდველთან მიმყავს. მაგრამ, მე მაჩერებს კულტურა, ბარიერებს მიქმნის, – ეს მტერი ძალიან მაწვალებს. ამ მტერს ტრადიციები ჰქვია. ქალს მისცა სუსტის სტატუსი, რაც აწუხებს ქალს. ტრადიციების ბრალია, მე არ ვარ დამნაშავე.
– გამარჯობა, მე ვარ ტრადიციები. საზოგადოება ცრუობს, მე არ ვარ დამნაშავე. მე კულტურა ვარ, მე ისტორია ვარ, მე ზნეობა ვარ. მე წარსულის ფასეულობებს მომავალს მივაწოდებ. მე არასოდეს ვასწავლიდი, რომ კაცი დომინანტია. ეს არ არის ჩემი კომპეტენცია. იცით ვინ არის დამნაშავე? – დამნაშავე თვითონ ადამიანია, მისი მორალი. იგი ქალს სუსტის სტატუსს აძლევს, ზუსტად ის აგრძნობინებს მას თავს დამცირებულად. თუმცა, ვერ აღიარა თავისი ბრალი და ხან ტრადიებს დააბრალა, ხან – საზოგადოებას. ყველაზე ცუდი კი ისაა, რომ დროთა განმავლობაში თვითონაც დაუჯერა ამ ტყუილებს. შეიძლება, ზუსტად იმან შეაწუხა, რომ ქალიც მის მსგავსად ძლიერი იყო….
ავტორი: გიულგუნ მამეტხანოვა
