Müəllif: Kübra Qaracayeva
Qadın içindəki fırtınaları basdırmaq üçün üzünə gülüşdən pərdələr çəkə bilən, həyatın yorğunluğu hopmuş saçlarını gizlətmək üçün hənalar sürən, güclü və möhtəşəm bir varlıqdır. Cəmiyyət daima qadının zəif adlandırdı.Qadınlar öz-özlərinə yetərli ola biləcək gücə sahib olduqlarını bilmədən. Onlara qadağalar qoydular, onların azadlıq istədiyini bilmədən. Heç vaxt düşünmədilər ki, özlərini qoruya biləcək gücə, istədiklərini edə biləcək, geyinə biləcək azadlığa sahibdirlər. Qadınların namusunu geyimləri ilə ölçdülər.
Namusunun geyimində deyil, beyində olduğunu anlaya bilmədilər. Təsüffki cəmiyyət belə düşünməyi bacarmadı. Onlara görə, qadın, əgər iyirmi bеş yaşınacan ərə gеtməyibsə utanmalı, qəhqəhə çəkib gülürsə tərbiyəsiz, öz ayaqlarının üzərində durursa dik baş, inadcıldır. Hər zaman cəmiyyətin günahkar axtaran barmağı qadına tuşlandı. Həmişə düşüncələrini dəyişməyə çalışır. Sən qadınsan, olmaz bunu etmək! Sən qadınsan, bu sənin borcundur kimi sözlər söylədilər! Fərqinə vara bilmədilər ki, əslində bütün dünya qadınlara borcludur! Hec özlərinə bu sualı vermədilər, bəlkədə cavabından qorxdular.
Və onlar…Bu düşüncəyə sahib olanlar. Qadının sözlərlə ifadə olunmayacaq qədər möhtəşəm və güclü biri olduğunu heç vaxt bilmədilər, bilməyəcəklər…
ქალი და საზოგადოება
ავტორი: ქიუბრა გარაჯაევა
ქალი ის ძლიერი და დიდებული არსებაა, რომელსაც შეუძლია, სახეზე ღიმილის გადაიფინოს, შიგნით დატრიალებული ქარიშხლის დასამალად, რომლის თმაც ცხოვრების დაღლილობითაა გაჟღენთილი და ამის დასამალად ინას იყენებს. საზოგადოება ქალებს ყოველთვის სუსტს უწოდებს, თუმცა არ იცის, რომ ქალს აქვს საკმარისი ძალა საკუთარი თავისთვის და არამარტო.
ქალს აკრძალვები დაუწესეს, არ გაითვალისწინეს, რომ თავისუფლება უნდოდა. არასდროს იფიქრეს, რომ მას აქვს საკუთარი თავის დაცვის ძალა, ყველაფრის კეთების ძალა და კარგად იცის, როგორ უნდა ჩაიცვას სწორად. საზოგადოებამ კი, ქალი პატივი და ნამუსი მისი ჩაცმულობით გაზომა. ვერ მივხდნენ, რომ ნამუსი ჩაცმულობაში არის, რომ იგი გონებაშია. სამწუხაროდ, საზოგადოებამ ვერ შეძლო მსგავსად ფიქრი. მისთვის თუ ქალი 25 წლამდე არ გათხოვდა, სამარცხვინოა, თუ ცოტა ხმამაღლა იცინის – უზრდელი, თუ მყარად შეუძლია ფეხზე დგომა – ეგოისტი და დაუმორჩილებელი.
ყოველთვის, როდესაც საზოგადოება დამნაშავეს ეძებდა, ისრებმა ქალი აჩვენა.
საზოგადოებას ყოველთვის ქალის დამორჩილება უნდა: „შენ ქალი ხარ, არ შეიძლება ამის კეთება!“, „შენ ქალი ხარ, ეს შენი მოვალეობაა!“.
ვერავინ მივხვდა, რომ მთელ სამყაროს ქალის წინაშე ვალი აქვს! ვერ დასვეს ეს კითხვა, თუ ვინ იყო ქალი, ალბათ საკუთარ თავებისა და პასუხისა ეშინოდათ…
და ის, ვინც მსგავსად ფიქრობს, მან არასოდეს იცოდა და ვერც გაიგო, რომ ქალის მშვენიერებას და ძალას სინამდვილეში სიტყვებით ვერასდროს აღწერ.
