Այսօր մենք ապրում ենք անընդհատ զարգացող աշխարհում, երկրում, հասարակությունում։ Եվ այդ զարգացման մեջ կա դրական փոփոխություն` կանանց դերի և նշանակության առումով` հասարակության մեջ։ Կանանց արդեն տրվում են բազմաթիվ հնարավորություններ սովորելու, ստեղծագործելու, ինքնադրսևորվելու ու ռեալիզացվելու։ Այլ հարց է, թե արդյո՞ք կանայք կարողանում են ճիշտ օգտագործել այդ հնարավորությունը։
Առհասարակ, կանանց մեծ մասը, կարծես վախենում է բարձրաձայնել իրեն անհանգստացնող հարցերի մասին, և հավերժ մնում է «զոհի» կարգավիճակում։ Ես ունեմ հատուկ կոչ կանանց. Մենք բոլորս պետք է խոսենք, խոսենք այն խնդիրների մասին, որոնք մեզ անհանգստացնում են, խոսենք այն հարցերի մասին, որոնց պատասխանը կօգնեն գտնել շատերը։ Պետք է ավելի ներգրավված լինենք տարատեսակ միջոցառումներին, թրեյնինգներին, սեմինարներին, որոնք կազմակերպվում են մեր համայնքներում։
Մենք դաստիարակում ենք մեր երեխաներին մեր նմանությամբ։ Եթե մենք լռենք մեր խնդիրների մասին, մեր սերունդներն էլ երբեք չեն խոսի։ Մեզնից յուրաքանչյուրը կարևոր է, մեզնից յուրաքանչյուրն անելիք ունի, և մեզնից յուրաքանչյուրի փորձը կարող է դաս լինել մեկ այլ անձի համար, եթե կիսվենք դրանով։————–
ჩვენ, ქალები, უაღრესად მნიშვნელოვნები ვართ! დღეს ჩვენ ვცხოვრობთ მუდმივად განვითარებად სამყაროში, ქვეყანასა და საზოგადოებაში. და ამ განვითარებაში არის პოზიტიური ცვლილება, საზოგადოებაში ქალის როლისა და მნიშვნელობის თვალსაზრისით. ქალებს უკვე ეძლევათ მრავალი შესაძლებლობა, ისწავლონ, შექმნან და გამოხატონ საკუთარი თავი. სხვა საკითხია, შეუძლიათ თუ არა ქალებს ამ შესაძლებლობის სწორად გამოყენება. ზოგადად, ქალების უმეტესობას, როგორც ჩანს, ეშინია, ისაუბროს იმ საკითხებზე, რაც მას აწუხებს და სამუდამოდ რჩება „მსხვერპლის“ როლში. განსაკუთრებულად მივმართავ ასეთ ქალებს. ჩვენ ყველამ უნდა ვისაუბროთ, ვისაუბროთ იმ პრობლემებზე, რომელიც გვაწუხებს, ვისაუბროთ იმ კითხვებზე, რომელზე პასუხის პოვნაშიც ბევრი ადამიანი დაგვეხმარება. ჩვენ უფრო მეტად უნდა ვიყოთ ჩართულნი სხვადასხვა ღონისძიებებში, ტრეინინგებში, სემინარებში, რომელიც იმართება ჩვენს თემებში და ჩვენს გაძლიერებას ემსახურება. ჩვენ შვილებს ჩვენს მსგავსად ვზრდით. თუ ჩვენ გავჩუმდებით ჩვენს პრობლემებზე, ჩვენი მომავალი თაობები არასოდეს ილაპარაკებენ. თითოეული ჩვენგანი მნიშვნელოვანია, თითოეულ ჩვენგანს აქვს რაღაც გასაკეთებელი და თითოეული ჩვენი გამოცდილება სხვა ადამიანისთვის, შეიძლება იყოს გაკვეთილი, თუ მათ გავუზიარებთ.